از عصر یخبندان تا زمستان سخت
تاریخ انتشار: ۲۶ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۸۵۸۰۶۰
عصر ایران؛ جمشید گیل - حدود 45هزار سال پيش، انسان‌ها به استراليا رسيدند. تا پيش از آن، هيچ بني بشري در استرالياي كنوني زندگي نمي‌كرد و استراليا بهشت جانوران عظيم‌الجثه بود. همه اين جانوران، موجوداتي كيسه‌دار (مثل كانگوروهاي امروزي) بودند كه نوزاداني بسيار كوچك و جنين‌مانند مي‌زاييدند و در كيسه‌هاي زير شكم‌شان به آنها شير مي‌دادند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
خرس‌هاي كيسه‌دار استراليايي 2.5 تن وزن داشتند و شيرهاي كيسه‌دار جثه‌اي داشتند هم‌اندازۀ ببرهاي امروزي. كانگوروي استرالياي ماقبل تاريخ هم 200 كيلوگرم وزن داشت و 2 متر قد.
كوالاهاي عظيم‌الجثه، سوسمارهاي اژدهامانند، مرغ‌هايي با جثه‌اي دو برابر جثه شترمرغ‌هاي امروزي، مارهاي پنج متري و ديپروتودون‌هاي غول‌پيكر، در دشت‌ها و جنگل‌هاي استراليا پرسه مي‌زدند.
اما ظرف چندهزار سال پس از ورود انسان‌ها به استراليا، از 24گونه جانوري بالاي 50 كيلوگرم، نسل 23گونه منقرض شد. اين يك فاجعه زيست‌محيطي در اكوسيستم استراليا بود و در سدۀ اخير، دانشمندان بسياري سعي كرده‌اند علت اين فاجعه را كشف كنند.
اسکلت شیر کیسه‌دار استرالیا، که به دست انسان منقرض شد
اينكه چرا جانوران غول‌پيكر استراليا پس از صدها هزار سال زندگي در اين قاره، ظرف چندهزار سال نابود شدند، سوالي است كه دو پاسخ محتمل دارد. پاسخ نخست، تغييرات اقليمي را مسبب نابودي آن موجودات غول‌پيكر مي‌داند، فرضيۀ دوم اما انسان را عامل اين قتل عام حيواني قلمداد مي‌كند.
دانشمنداني كه انسان را مسبب كشتار جانوران استرالياي ماقبل تاريخ مي‌دانند، سه دليل عمده در چنته دارند. نخست اينكه، كرۀ زمين در يك ميليون سال اخير، تقريبا هر صدهزار سال يك دورۀ يخبندان داشته است. آخرين دوره يخبندان هم 75هزار سال پيش آغاز شد و 15هزار سال پيش به پايان رسيد.
اين زمستان طولاني و سخت - كه يادآور زمستان طولاني سريال «بازي تاج‌وتخت» است و نشان مي‌دهد كه طولانی بودن زمستان در اين سريال مبناي علمي دارد- دو نقطۀ اوج داشت: 70هزار و 20هزار سال پيش.
بسياري از جانوران عظيم‌الجثه استراليا، تا پيش از ورود انسان به اين قاره، چندين و چند عصر يخبندان را به سلامت سپري كرده بودند. مثلا ديپروتودون‌ها در طول عمر 5/1ميليون ساله خودشان، حداقل ده دورۀ يخبندان را با موفقيت پشت سر گذاشته بودند.
آنها به همراه ساير جانوران غول‌پيكر استراليا، از نخستين نقطۀ اوج آخرين عصر يخبندان، يعني سرماي 70هزار سال پيش به سلامت عبور كردند اما وقتي دومين نقطۀ اوج آخرين عصر يخبندان فرارسيد (يعني 15هزار سال پيش)، ديگر نه ديپروتودوني باقي مانده بود نه شير و خرس كيسه‌داري و نه مرغ و مار و سوسمار غول‌پيكري. يعني انسان‌ها ظرف 30هزار سال (از 45هزار تا 15هزار سال پيش) اكثر حيوانات عظيم‌الجثه استراليا را نابود كردند.
دلیل دوم اينكه، شرايط اقليمي نامساعد همچو پرده‌داري است كه به شمشير مي‌زند همه را. يعني وقتي دگرگوني شديد آب‌وهواي يك منطقه عامل نابودي وسيع حيوانات مي‌شود، آبزيان را هم مثل خاكزيان نابود مي‌كند. ولي تحقيقات دانشمندان نشان مي‌دهد كه آبزيان استراليا از 45هزار سال پيش به اين سو، دچار انقراض چشمگير نشده‌اند.
در واقع انسان‌ها در خشكي بسط يد داشتند اما دست‌شان از دامن دريا كوتاه بود و ماهيان از شكارگري انسان جان سالم به در بردند.
دلیل سوم اينكه، زماني كه انسان با تاخيري بسيار طولاني موفق شد از استراليا به نيوزيلند برود، همان ماجرا تكرار شد. انسان اگرچه 45هزار سال پيش به استراليا رسيد اما كمتر از 1000 سال است كه در نيوزيلند ساكن شده.
اما تقريبا سه قرن پس از ورود انسان‌ها به نيوزيلند، بي‌آنكه نيوزيلند در عصر يخبندان بوده باشد، اكثر حيوانات عظيم‌الجثۀ اين منطقه، همراه با 60 درصد از پرندگانش، از صحنۀ روزگار محو شدند.
همچنين ماموت‌ها طي ميليون‌ها سال در اكثر مناطق نيمكرۀ شمالي گسترش يافته بودند اما وقتي انسان‌ها در اوراسيا و آمريكاي شمالي پراكنده شدند، نسل ماموت‌ها نيز به تدريج ور افتاد.
10هزار سال پيش، ماموت‌ها فقط در چند جزيرۀ اقيانوس منجمد شمالي- به ويژه در جزيرۀ ورانگل- باقي مانده بودند و به دور از حضور انسان، چند هزار سال هم به زاد و ولدشان ادامه دادند اما سرانجام 4هزار سال قبل كه انسان‌ها به اين جزاير راه يافتند، آخرين ماموت‌ها نيز نابود شدند.
برخی معتقدند کارنامۀ تاریخی ما انسان‌ها از حیث رفتار با حیوانات، سیاه‌تر از آن است که بتوان از آن دفاع کرد؛ اما شاید بتوان گفت که اگر خشونت اجداد ما نبود، نوبت به ما نمی‌رسید. یعنی آنچه ما امروز از منظر "حقوق حیوانات" محکوم می‌کنیم، اگر در عصر شکارگری انسان رعایت می‌شد، هیچ بعید نبود که نسل آدمی منقرض شود.
جنگیدن با طبیعت، پنجاه هزار سال قبل از این، با آن امکانات کم، کار دشواری بوده و انسان‌های آن دوران قطعا نیاز داشتند که حیوانات گوناگون را شکار کنند و گوشت و پوست‌شان را خرج خوراک و پوشاک خودشان سازند.
دلیل دیگر کشتار حیوانات عظیم‌الجثه، قطعا امنیت‌خواهیِ انسان بوده. ممکن است یک شیر غول‌پیکر کیسه‌دار در استرالیای عصر باستان، گوشت و پوستش هم به درد تامین خوراک و پوشاک انسان‌ها نمی‌خورده، ولی نفس حضورش در نزدیکی منطقۀ زندگی آدمیزاد، نافی امنیت انسان بوده.
به هر حال، حتی اگر ما در بدرفتاری تاریخی با حیوانات دست کم تا حدی مجبور و معذور بوده باشیم، امروزه با پیشرفت‌های عظیمی که در زندگی بشر ایجاد شده، قطعا به اندازۀ قبل دست‌بسته نیستیم برای در پیش گرفتن رفتار اخلاقی با حیوانات.
با این حال این واقعیت را نباید فراموش کنیم که ما همچنان تا حد زیادی اسیر طبیعت خودمان هستیم. مثلا تا وقتی که گوشت مصنوعی به تولید انبوه نرسد، اکثر ما آدم‌ها مجبوریم همچنان گوشت مرغ و گوسفند و گوساله را بخوریم.
ولی با این حال مجبور نیستیم که به سرنوشت خرس زابلی یا به گربه‌های مریض یا گرسنه‌ای که این روزها باید سرمای شدید را هم تحمل کنند، بی‌اعتنا باشیم. زمستان سخت علاوه بر اروپا، دامن ایران را هم گرفته است و در این زمستان طاقت‌فرسا، به جبران ستمگری اجدادمان در حق حیوانات هم که شده، بهتر است نسبت به هر حیوان نیازمندی، کمی "اخلاق مراقبت" داشته باشیم.
منبع: عصر ایران
کلیدواژه: عصر یخبندان انسان ها عظیم الجثه سال پیش ماموت ها کیسه دار غول پیکر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۵۸۰۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
استرالیا نخستین رایانه کوانتومی کاربردی جهان را می سازد
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اینترستینگ انجینرینگ، دولت فدرال استرالیا و دولت ایالت کویینزلند حدود یک میلیارد دلار استرالیایی (۶۰۰ میلیون دلار آمریکایی) در یک استارت آپ رایانش کوانتومی به نام PsiQuantum سرمایه گذاری کرده اند تا نخستین رایانه کوانتومی مفید و کاربردی جهان را بسازند.
رایانش کوانتومی تاکنون به طور کلی فعالیتی مخصوص بخش خصوصی بوده که شرکت های بزرگ فناوری مانند گوگل، آی بی ام، مایکروسافت میلیون ها دلار در توسعه آن سرمایه گذاری کرده اند. جرمی اوبراین و تری رودلف محققان استرالیایی PsiQuantum را تاسیس کرده اند.
هرچند شرکت های درگیر ساخت رایانه های کوانتومی معتقدند نسل جدید این فناوری می تواند به سرعت مشکلات را حل کند اما تلاش های اولیه آنها برای نشان دادن عملکرد آن کاملاً با مشکلات دنیای واقعی فاصله دارد.
کتی فولی محقق ارشد این پروژه در این باره می گوید: رایانه های کوانتومی به زودی می توانند به بخشی از زندگی روزمره تبدیل شوند و شیوه حل مشکلات مانند یافتن مسیرهای حمل ونقل، سازماندهی بنادر یا کنترل لجستیک برای المپیک ۲۰۳۲ بریزبن را دگرگون کند.
PsiQuantum اعلام کرده نخستین رایانه کوانتومی خطاپذیر جهان را می سازد که بدون خطا و برخلاف رایانه های کوانتومی فعلی است. این امر سبب می شود رایانه های کوانتومی برای مقاصد تحقیقات دفاعی و صنعتی کارآمد باشد.
PsiQuantum به جای استفاده از ابررساناها برای ساخت رایانه های کوانتومی، از روش همجوشی محور استفاده می کند که در آن فوتون ها به عنوان کیوبیت عمل می کنند و مانند رایانه های امروزی، روی تراشه های نیمه رسانا پردازش می شوند.
قرار است نخستین رایانه کوانتومی در مقیاس کاربردی یک میلیون کیوبیت فیزیکی داشته باشد و با استفاده از یک خنک کننده برودتی عمل می کند.
یکی از بنیانگذاران این استارت آپ اعلام کرد محققان کویینزلند از ۲۵ سال قبل روی درک فرایندهای فیزیکی رایانش کوانتومی تمرکز کرده اند. اما در دهه قبل این مشکلات قابل حل شدند.
کد خبر 6094041
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند